Season 9, Session 2
Director: Ulrich Seidl
Speaker: Amir Ganjavi
در هفته دوم سینمای معاصر فیلمِ “بهشت: عشق” اولریش سیدل در نه ما نه سینما مورد بازبینی و نقد قرار گرفت. سخنران این هفته نه ما نه سینما امیرگنجوی بود که ارائه خود را به توضیح در مورد فیلم، کارگردان و خصوصیات سینمای مستقل اتریش اختصاص داد.
بخش اول سخنرانی به سینمای مستقل معاصر اتریش اختصاص داشت. بر طبق نظر سخنران سینمای معاصر اتریش حسِ “بدی” را به تماشاگر می دهد. در این سینما انتقاد بی رحمانه و خستگی ناپذیری نسبت به طبیعتِ انسانی دیده می شود. کارگردان های اتریشی همانند میشائیل هانکه به شدیدترین شکل ممکن بی رحمی انسانی را در فیلم های خود نشان می دهند. انسان های کارهای هانکه موجوداتی خود دوست و خبیثند که برای رسیدن به اهداف خود از هیچ کاری دریغ ندارند. در فیلم، “بازی جذاب” ما با دو کاراکتر خبیث روبرو هستیم که با زورِ اسلحه وارد فضای یک خانواده شده و به اذیت و آزار و در نهایت قتل اعضای خانواده می پردازند. سینمای هانکه در کارهای دیگری همانند “قاره هفتم”، “مخفی” و “ساعت گرگ” به همین شکل با بی رحمی به انتقاد از ماهیت انسان پرداخته است. دلیل پیدایش چنین نگاهی چیست؟ به نظر گنجوی، برای درک دلایلِ وجود چنین سینمایی باید توجه کرد که که در کشور اتریش به دلیل رابطه گرم و دوستانه با نازیسم در جریان جنگ جهانی دوم شرمساری عمیقی نسبت به هر آنچه که فرهنگِ اتریشی خوانده می شود، وجود دارد. در مواجهه با این خفت و خواری سینماگران معاصر به انواعِ مختلف به انتقاد از هر آنچه که فرهنگ اتریشی درنظر گرفته می شود، می پردازند.
