Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Memories

Season 9, Session 6

Movie Title: Uncle BoonmeeWho Can Recall His Past Memories , (Thailand, 2012)

Director: Apichatpong Weerasethakul

Speaker: Ehsan Lesani, Tayaz Fakhri

ونگوگ را که می­ شناسید؟ همان دیوانه‌ای که در دیوانه خانه نقاشی می کرد. چقدر خوب می شد اگر می‌توانستیم برای یک بار هم که شده «ونسان» را بدون «ونگوگ» ببینیم و هنر را بدون اساطیر آن! واقعاً چه اتفاقی‌ می افتاد اگر همه داستان‌های موجود درباره این نقاش ناامید یک بار از تابلو‌هایش پر می‌کشید؟! واقعاً می شود برای ثانیه‌ای هم که شده گوشِ بریده ونگوگ و زندگی‌ فقیرانه و دردمندانه او را فراموش کنیم و به بررسی‌ آثاری که آفریده بپردازیم؟! مگر می شود خلق اثر یک هنرمند بی‌ تأثیر از گذشته و وقایع ریز و درشت، اصلی‌ و فرعی که در زندگی‌ او اتفاق افتاده باشد؟ اصلاً از ونگوگ که بگذریم و پا به عرصه هنرمندان سینما بگذاریم، چه مثالی بهتر از بونوئل، کارگردان شهیر اسپانیایی؟ او که خواب‌ها و خیال‌هایش را وارد فیلم‌هایش می کرد! بونوئل در خاطرات خود می‌گوید: «یک بار به یک تهیه کننده مکزیکی گفتم: نگران نباشید، اگر فیلم کوتاه درآمد، یکی‌ از خواب‌هایم را در آن می گنجاند.» این مثال‌ها را زدیم که بگوییم بررسی‌ زندگی‌ هر هنرمند در حوزه‌ها و عرصه‌های مختلف هنری از نقاشی گرفته تا ادبیات، سینما و غیره، امری است ضروری بدین منظور که به ما درک بهتری از محصول تولید شده توسط خود او را می دهد.

با این مقدمه بد نیست که نگاهی‌ بیندازیم به زندگی Apichatpong Weerasethakul؛ که فیلمی از او در جلسه این هفته گروه فیلم «نه ما نه سینما» در دانشگاه تورنتو به نمایش درآمد. اپیچاتپونگ کارگردانی است تایلندی تبار، زاده شده در روستایی در شمال تایلند. پدر و مادر او پزشک بودند، اما وی به تحصیل در رشته معماری می‌پردازد و بعد از ورود به آمریکا در دهه نود، به تحصیل در رشته هنرهای تجسمی در دانشگاه شیکاگو مشغول می شود. آنجاست که با سینمای تجربی‌ و سینمای آوانگارد آشنا می شود. این کارگردان که تاکنون برنده دو جایزه مختلف از جشنواره کن شده، بیشتر از تکنیک‌های سینمای تجربی‌ در تولید آثارش استفاده می‌کند.

ادامه در هفته نامه شهروند